De Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) heeft in 2022 onverminderd ingezet op het terugdringen van de wachttijden. De eerste verbeteringen zijn zichtbaar, maar wachtlijsten oplossen kan de organisatie niet alleen. Een gezamenlijke aanpak voor deze problematiek blijft nodig. Net als tijdig passende hulp.

Door de komst van nieuwe collega’s en het organiseren van meer steun op verschillende locaties zijn de teams van de RvdK beter in staat de wachtlijsten onder controle te houden. Ook ondersteunt de RvdK medewerkers in het uitvoeren van wachtlijstbeheer door systeemverbeteringen en heldere afspraken.

Wachtlijsten oplossen kunnen we niet alleen.

Oog voor de gevolgen

Tegelijkertijd zijn we er nog niet. Wachttijden zijn er momenteel vrijwel overal in de jeugdsector. Zolang de wachttijden nog te lang zijn, hebben we oog voor de gevolgen. Daar waar kinderen en ouders dan toch moeten wachten, monitoren we samen met onze partners de tussenliggende tijd zo goed mogelijk. Kijken we samen met partners, en ouders en kinderen naar wat nog wel kan. Zorgen we voor transparante informatie voor onze partners, zodat iedereen weet waar zij aan toe zijn. Wachtlijsten oplossen kunnen we niet alleen. De RvdK staat voor een gezamenlijke aanpak voor deze problematiek. Want 100% veiligheid bestaat niet, maar kan alleen zo optimaal mogelijk worden geborgd door inzet van iedereen: in de eerste plaats het gezin, en daar omheen van het netwerk en de betrokken hulpverleners. Door het ontbreken van passende hulp of beschikbaarheid van casemanagers is de RvdK lang bezig met onderzoeken van gezinnen en adviseren over wat nodig is. We moeten dus de handen ineenslaan. Het afgelopen jaar hebben we daartoe gesprekken gevoerd. Met relaties hebben we gezocht naar creatieve oplossingen om zo samen het hoofd te bieden aan dit probleem.

Gezamenlijke aanpak

We investeren daarom bewust in de contacten met de gezinnen en betrokken hulpverleners om samen het zicht op de veiligheid van kinderen zo goed mogelijk te borgen. Afspraken met het gezin over wat er moet gebeuren en wie hen helpt in moeilijke, soms onveilige periodes, worden steeds beter gemaakt. De RvdK bespreekt met de melder en het gezin bij het eerste contact welke minimale afspraken er moeten zijn over de veiligheid. En wat er gebeurt als deze afspraken niet lukken. Op die manier werken we transparant, weten ouders en kinderen waar ze aan toe zijn en weten betrokken partners wat eenieder te doen staat. Dit creëert gezamenlijkheid in een onwenselijke situatie.